Stichting Sovjet Ereveld
Op 29 januari 2010 werd de Stichting Sovjet Ereveld opgericht. De stichting beoogt onderzoek te doen naar het lot van de 865 soldaten uit de voormalige Sovjetunie die begraven liggen op het Sovjet Ereveld in Leusden; hun nabestaanden op te sporen; een bezoek aan het graf voor nabestaanden mogelijk te maken en de nagedachtenis aan de soldaten levend te houden. De stichting steunt projecten die het historische besef van onze nationale geschiedenis vergroten. De stichting is aangewezen als culturele ANBI en kent geen winstoogmerk.
De graven van het Sovjet Ereveld zijn militaire rijksgraven van het Koninkrijk der Nederlanden. Ook de opstallen (grafstenen en obelisk) zijn van de Nederlandse autoriteiten. Het beheer en onderhoud hiervan worden uitgevoerd door de Oorlogsgravenstichting (die wereldwijd meer dan 50.000 oorlogsgraven beheert) met steun van de Ambassade van de Russische Federatie in Nederland.
Journalist Remco Reiding (Amersfoort, 1976) is onderzoeksjournalist en schrijver en werkte o.a. als correspondent voor Nederlandse media in Moskou. Hij werkte ook voor het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Remco spoorde namens Stichting Sovjet Ereveld de nabestaanden op van meer dan tweehonderd oorlogsslachtoffers uit de Sovjet-Unie, die op het Sovjet Ereveld in Leusden begraven liggen. Voor dit opsporingswerk werd Reiding geridderd door de Nederlandse autoriteiten en onderscheiden door de president van Rusland. Zijn enerverende zoektocht heeft hij beschreven in een boek: Kind van het Ereveld.
“Een toonbeeld van empathie, doorzettings-vermogen en voorbeeldige journalistiek, maar vooral ook een daad van rechtvaardigheid.
Een eresaluut voor de schrijver”
De locatie
Als LICHT te beleven is, bestaat dit Sovjet Ereveld exact 70 jaar.
Na de oorlog fungeerde Amersfoort als verzamelplaats voor in Nederland begraven slachtoffers uit de toenmalige Sovjet-Unie. Op deze unieke locatie van Nederland rusten 865 Sovjet-Russische oorlogsslachtoffers die hun leven gaven tijdens de Tweede Wereld-oorlog, waaronder 77 mannen die overleden bij de op één-na-grootste massa-executie in ons land tijdens deze oorlog. Hun namen zijn nooit bekend geworden. Omdat in eerste instantie op begraafplaats Rusthof onvoldoende ruimte was, werd een aparte begraafplaats aangelegd. Dit ereveld werd op 18 november 1948 geopend door minister van oorlog W.F. Schokking.